پرتاب توپ در سبد در وررزش بسکتبال
تیراندازی کردن
بازیکن یک شوت پرش کوتاه را آزاد می کند ، در حالی که مدافع او سرنگون می شود یا سعی می کند "اتهام خود را به دست بگیرد"
شوت زدن عملی است که برای گرفتن امتیاز از طریق پرتاب توپ از داخل سبد ، روشهای مختلف با بازیکنان و موقعیتها متفاوت است.
به طور معمول ، یک بازیکن رو به سبد است و هر دو پا رو به سبد است. یک بازیکن توپ را روی نوک انگشتان دست غالب (بازوی شوت) کمی بالاتر از سر قرار خواهد داد ، در حالی که دست دیگر طرف توپ را پشتیبانی می کند. توپ معمولاً با پریدن (البته نه همیشه) و کشیدن بازوی شوت شلیک می شود. بازوی تیراندازی ، کاملاً مچ خورده و مچ دست کاملاً خم شده ، پس از آزاد شدن توپ برای لحظه ای در حالت ایستاده نگه داشته می شود ، که به عنوان پیگیری شناخته می شود. بازیکنان اغلب سعی می کنند یک پشت چرخ ثابت روی توپ قرار دهند تا ضربه آن را با لبه جذب کنند. مسیر ایده آل شات تا حدودی بحث برانگیز است ، اما به طور کلی قوس مناسب توصیه می شود. بازیکنان ممکن است مستقیماً به داخل سبد شلیک کنند یا از صفحه پشتی برای هدایت توپ به داخل سبد استفاده کنند.
بسکتبال از حلقه حلقه می زند
دو عکس متداول که از تنظیمات توضیح داده شده در بالا استفاده می کنند ، ضربه شات و پرش شات هستند. قبل از هر دو یک عمل خمش وجود دارد که عضلات را بارگیری می کند و قدرت ضربه را افزایش می دهد. در یک ضربه ، تیرانداز صاف شده و از حالت ایستاده پرتاب می کند و هیچ پا از زمین خارج نمی شود. این به طور معمول برای پرتاب های آزاد استفاده می شود. برای پرش شوت ، پرتاب در هوا انجام می شود و توپ در نزدیکی بالای پرش آزاد می شود. این قدرت و دامنه بسیار بیشتری را فراهم می کند ، و همچنین به بازیکن اجازه می دهد تا بالاتر از مدافع قرار گیرد. عدم آزاد سازی توپ قبل از بازگشت پا به زمین ، نقض سفر محسوب می شود.
شلیک رایج دیگر lay-up نامیده می شود. این ضربه به بازیکن نیاز دارد که به سمت سبد در حرکت باشد و توپ را "به سمت بالا" و درون سبد "دراز بکشد" ، به طور معمول خارج از صفحه پشتی (نسخه بدون پشت تخته و کاغذ رول انگشت نامیده می شود). شگفت انگیزترین و به طور معمول بالاترین درصد دقت شلیک ضربه محکم و ناگهانی است که در آن بازیکن بسیار بلند می پرد و توپ را به سمت پایین پرتاب می کند ، در حالی که آن را لمس می کند.