شمشیرزنی آسیایی
شمشیرزنی آسیایی
این بخش به هیچ منبعی استناد نمی کند. لطفاً با افزودن نقل قول ها به منابع معتبر به بهبود این بخش کمک کنید. اطلاعات بدون مرجع ممکن است مشکل ایجاد کرده و پاک شوند. (فوریه 2018) (با نحوه و زمان حذف این پیام الگو آشنا شوید)
چینی و ویتنامی
یک دائو و عصب چینی قرن هجدهم
همچنین نگاه کنید به: شمشیرزنی چینی و ویتنامی
گوینده های چینی و ویتنامی بین "شمشیر" (دو لبه) و "چاقو" (تک لبه) تمایز مشخصی قائل می شوند. در فرهنگ چینی و ویتنامی ، شمشیر دو لبه یا جیان سلاح استاد یا سلاح آقایان محسوب می شود ، هم از مهارت قابل توجهی که برای جنگیدن با این سلاح لازم است و هم از این جهت که فرماندهان ارتش برای جابجایی آسان در میان نیروهای. این ماده در زبان چینی و ویتنامی به عنوان "بانوی ظریف" سلاح ها توصیف می شود و به طور سنتی سلاح مناسب ترین زنان است. از یک شمشیر تک لبه به عنوان دائو یاد می شود. جیان و دائو از جمله چهار سلاح اصلی هستند که در هنرهای رزمی چینی و ویتنامی آموزش داده می شوند ، بقیه عصا و نیزه هستند. ترتیب آموزش این اسلحه ها ممکن است در مدارس و سبک ها متفاوت باشد ، اما به طور کلی jian در بین چهار مورد آخر آموزش داده می شود.
Arnis
شمشیرها در فیلیپین انواع مختلفی دارند اما به طور سنتی با نوع برش مستقیم یا کمی منحنی که قبایل همسایه های بورنئو و تایوان از آن استفاده می کنند سازگار است. این در طراحی kampilan و dahong palay حفظ شده است ، اگرچه اشکال دیگری نیز وجود داشته است. آنها معمولاً با یک سپر مستطیلی به نام kalasag جفت می شدند.