تاریخچه شمشیر بازی
مدتی پس از این تکامل ، اولین رساله های شناخته شده (Fechtbücher) نوشته شد ، که در درجه اول به جنگیدن شمشیر و مبارزه با سگک پرداخته اند. از جمله این نمونه ها I.33 ، اولین Fechtbuch شناخته شده است. مکتب شمشیرزنی آلمان می تواند از نزدیکترین یوهانس لیختناوئر و شاگردانش باشد که بعداً استاد آلمانی قرن پانزدهم شدند ، از جمله زیگموند رینگک ، هانس تالهوفر ، پیتر فون دانزیگ و پائولوس کال. این احتمال وجود دارد که رساله شمشیربازی ایتالیایی Flos Duellatorum ، نوشته شده توسط شمشیر ساز ایتالیایی Fiore dei Liberi در حدود سال 1410 ، با مدرسه آلمان ارتباط داشته باشد. در طول این مدت زمان ، کلمه بلند از شمشیر مسلح رشد می کند ، در نهایت نتیجه در یک تیغه به راحتی همزمان در هر دو دست قرار گرفت. فناوری زره ??پوش نیز تکامل یافت ، و منجر به ظهور زره پوش شد ، و بنابراین شمشیرزنی بیشتر تحت فشار قرار گرفت تا خواسته های کشتن دشمن بسیار محافظت شده را برآورده کند.
در بیشتر دوره اوایل قرون وسطی ، شمشیر همچنان نمادی از وضعیت باقی مانده است. در طی سالهای بعد ، تکنیک های تولید کارآمدتر شدند و بنابراین ، در حالی که شمشیر همچنان به عنوان یک امتیاز باقی مانده بود ، فقط به ثروتمندترین افراد محدود نمی شد ، بلکه به طبقات ثروتمند محدود می شد.
تاریخ مدرن
اهمیت نظامی شمشیر بازی با ظهور سلاح گرم به سرعت کاهش یافت. آخرین شمشیر برجسته میدان جنگ که مورد استفاده قرار گرفت کلمه بازگشت بود. اگرچه این یک اختراع جدید نبود ، اما با استفاده از یگان های سواره نظام و افسران ، توانست از سایر شمشیرهای جنگ دوام بیاورد.